„Miłość do cierpiących jest znakiem i miarą poziomu cywilizacji i rozwoju narodu”. Dziś przypada 165. rocznica objawień w Lourdes i 31. Światowy Dzień Chorego

Uznane przez Kościół katolicki objawienia Matki Bożej w Lourdes miały miejsce między 11 lutego a 16 lipca 1858 r. Maryja 18 razy ukazała się ubogiej 14-letniej dziewczynie Bernadecie Soubirous.

W tym roku mija 165. rocznica objawień Matki Bożej w Lourdes. Za pośrednictwem czternastoletniej Bernadetty Soubirous, która nie potrafiła pisać ani czytać, Maryja prosiła o modlitwę za grzeszników, wzywała do pokuty oraz prosiła, aby wybudowano na miejscu objawień kaplicę. Obecnie stoi tam sanktuarium gromadzące co roku miliony pielgrzymów z całego świata.

Wezwanie z Massabielle

18 lutego “Biała Pani” powiedziała Bernadecie:

Nie obiecuję ci szczęścia na tym świecie, ale w przyszłym.

Lourdes. Już pierwsze objawienia sprawiły, że wokół groty zaczęły się gromadzić pogrążone w modlitwie tłumy. Wszystko zaczęło się w 1858 r…💙https://t.co/lvHlOwZqal

— niedziela_pl (@niedziela_pl) January 10, 2023

A w czasie ósmego objawienia poprosiła o modlitwę różańcową i pokutę za grzeszników mówiąc:

Pokutujcie i módlcie się do Boga o nawrócenie grzeszników.

Następnego dnia, 25 lutego Maryja wskazała dziewczynie miejsce na ziemi w grocie i kazała jej “napić się z tego zdroju, a potem się w nim obmyć”. Wkrótce z tego miejsca zaczął płynąć wartki strumień krystalicznej wody.

Dlatego woda ze źródła w grocie Massabielle stała się znakiem Bożego działania. Nieopodal pobudowano specjalne baseny, w których każdego roku, po modlitwie, zanurza się setki tysięcy chorych. Kościół uznał oficjalnie 70 cudów i ok. 7 tys. uzdrowień. Siedem pierwszych cudów odegrało ważną rolę w uznaniu objawień za prawdziwe.

18 stycznia 2022 r. minęła 160. rocznica uznania przez Kościół objawień Matki Bożej w Lourdes. W związku z tym, na lata 2022-2024 przygotowano program duszpasterski pod hasłem “Idź powiedzieć księżom, aby zbudowano tu kaplicę i niech tu przychodzą w procesji”.

Miara cywilizacji miłości

Wspomnienie objawienia Matki Bożej w Lourdes, z woli Ojca Świętego Jana Pawła II zostało ustanowione Światowym Dniem Chorego. Papież wezwał do celebracji nowych obchodów w liście skierowanym 13 maja 1992 r. do ówczesnego przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia, kard. Fiorenzo Angeliniego. 

Miłość do cierpiących jest znakiem i miarą poziomu cywilizacji i rozwoju narodu – pisał Ojciec Święty w orędziu na I Światowy Dzień Chorego w 1993 r.

Św. Jan Paweł II nauczał, że w perspektywie śmierci i zmartwychwstania Chrystusa choroba nie jawi się już jako wydarzenie wyłącznie negatywne.

jest postrzegana raczej jako doświadczenie „Bożego nawiedzenia”, dane po to, „ażeby wyzwalało miłość, ażeby rodziło uczynki miłości bliźniego, ażeby całą ludzką cywilizację przetwarzało w «cywilizację miłości» (Salvifici doloris, 30).

Światowy Dzień Chorego podkreśla konieczność i wagę opieki nad schorowanymi, przypomina o dowartościowaniu ich cierpienia na płaszczyźnie ludzkiej i duchowej.

Co roku, 11 lutego, obchodzony jest Światowy Dzień Chorego. Tego dnia kard. Nycz będzie celebrował Eucharystię w hospicjum oraz spotka się z chorymi i personelem placówki. Ponadto, w kościołach będą sprawowane Msze święte z obrzędem namaszczenia chorych.https://t.co/D2KYc8bp8q pic.twitter.com/0g5ZRYADht

— Archidiecezja Warszawska (@ArchWarszawska) February 9, 2023

Impuls do refleksji i przemiany

Jak zaznacza w rozmowie z „Naszym Dziennikiem” Ks. Arkadiusz Zawistowski, krajowy duszpasterz służby zdrowia, jest to dzień refleksji i modlitwy w intencji osób chorych i cierpiących. Choroba jest bowiem ważnym doświadczeniem, w którym przemawia do nas sam Bóg, jest impulsem do refleksji i zmiany swojego życia.

W ten dzień Kościół zachęca nas, byśmy na moment się zatrzymali i pomyśleli o naszych bliźnich, o pacjentach szpitali i ludziach chorych. Byśmy poświęcili im chwilę naszej modlitwy, może w ich intencji przyjęli Komunię Świętą lub zmówili Dziesiątek Różańca – mówi duszpasterz.

Dodaje również, jak ważne jest wsparcie i empatia osób bliskich, rodziny i personelu medycznego.

Towarzyszyć chorym – to często po prostu przy nich być i pomóc im w prozaicznych czynnościach. Ale one się składają na ich życie, ludzkie życie, które choć naznaczone cierpieniem i chorobą, nie może być pozbawione miłości drugiego człowieka – wskazuje ks. Zawistowski.

Nasza postawa wobec chorych i cierpiących jest miarą autentycznego postępu ludzkości. Serdeczna pamięć, troskliwa obecność i modlitwa to najcenniejsze dary, które możemy im ofiarować. 

MZ/ „Nasz Dziennik”, niedziela.pl, brewiarz.pl