„Małżeństwo jest zadaniem – nie losem, nie przeznaczeniem, ale zadaniem do wykonania”. Wanda Półtawska o małżeństwie i zagrożeniach

„Powołuje się różne instytucje, świeckie i kościelne, które mają na celu ratowanie zagrożonej rodziny. Jednak to oko duszy powinno dostrzec dalszą perspektywę, objąć troską nie tylko ziemski byt rodziny, ale przede wszystkim jej los i zagrożenie jej szczęścia wiecznego!”– pisała prof. Wanda Półtawska. Na jakie zagrożenia wskazała?

Jak mówiła prof. Wanda Półtawska, o rodzinie i o małżeństwie mówi się dużo, bo rzeczywiście mężczyzna i kobieta, którzy ją tworzą doświadczają kryzysu i są narażeni na liczne zagrożenia. By jednak dostrzec źródło problemów i znaleźć rozwiązanie, trzeba spojrzeć dużo dalej. W wieczność. 

A czym jest małżeństwo?

Małżeństwo to nie jest tylko ludzkie, pełne wrzawy wesele, lecz jest to wielki sakrament-przymierze, zawarte z samym Stwórcą. Młodzi otrzymują siłę i o ile z niej skorzystają, o tyle będą mogli spełnić wielkie, życiowe zadanie. Bo małżeństwo jest zadaniem – nie losem, nie przeznaczeniem, ale zadaniem do wykonania i taki jest jego los, jak małżonkowie to zadanie wspólnie wypełnią. Jest to wspólne zadanie, gdyż są na zawsze związani i los jednego zależy od drugiego. Mogą się na całą wieczność uszczęśliwić lub przeciwnie – mogą siebie i swoje dzieci skrzywdzić – pisała.

Prof. Wanda Półtawska, która przez dekady zajmowała się poradnictwem małżeńskim i rodzinnym, mówił o zagrożeniach, jakie niszczą rodzinę, ale i o tym, co ją może uratować.

(…) ważne jest praktykowanie sakramentów świętych na co dzień, systematyczna, wspólna spowiedź i Komunia święta – jak najczęstsza razem. To jedynie gwarantuje, że nie zabraknie im siły – wskazała. 

Zagrożenie czystości przedmałżeńskiej

Jak podkreśliła, sprawa czystości przedmałżeńskiej to „temat bardzo znany, wielokrotnie poruszany, który jest głównym przedmiotem troski odpowiedzialnych rodziców i wychowawców. Jest to również problem permisywnej etyki, czyli zgody społeczeństwa na cudzołóstwo przedmałżeńskie”. Prof. Półtawska wskazała, że tu właśnie pojawia się „dramat młodego pokolenia, którego nie ma kto bronić, które jest niszczone przez dorosłych – niekiedy przez własnych rodziców. Bo przecież to dorośli są przykładem dla młodzieży. A jak dorośli traktują rolę płciowości człowieka?”.

Przykładem dla młodych ludzi powinni więc być dorośli. A dla dzieci przede wszystkim rodzice. Ważną rolę pełni tu ojciec, napisała: 

Do wychowania do czystości, do zrozumienia wartości dziewictwa konieczny jest ojciec – ale ojciec, który właśnie sam tę wartość ceni i ojciec, który szanował matkę i przed małżeństwem nie grzeszył przeciwko czystości. Ilu jest takich ojców? Niestety, niewielu, więc rosną dziewczyny w świecie, gdzie ich ciało staje się przedmiotem, używanym przez mężczyzn dla zabawy (…) Gdyby tę wartość i walkę o nią podchwycili wszyscy dorośli, byłaby to wartość uratowana.

Zagrożenie sakramentalności

Prof. Wanda Półtawska przypominała często nauczanie Kościoła w kwestii sakramentalności małżeństwa. W tym kontekście wskazywała m.in na fragment encykliki „Humanae vitae” papieża Pawła VI, który przypominał, że:

Małżeństwo nie jest wynikiem jakiegoś przypadku lub owocem ewolucji ślepych sił przyrody: Bóg-Stwórca ustanowił je mądrze i opatrznościowo w tym celu, aby urzeczywistniać w ludziach swój plan miłości. 

Jak zauważyła prof. Półtawska:

Stwórca jednak wiedział, że ta prawdziwa, wielka miłość jest zawsze trudna i dlatego sobą chciał niejako zagwarantować jej realizację. Stąd właśnie sakrament małżeństwa – jako przymierza z Bogiem, który dwojgu młodym ludziom, zaczynającym wspólne życie, gwarantuje swoją pomoc i swoją wszechmocną łaskę.

Wanda Półtawska krzewiła również nauczania Jana Pawła II. Papież podczas jednego ze spotkań z młodzieżą w Paryżu powiedział:

Pamiętajcie, że życie tu, na ziemi, jest drogą i tylko drogą, niczym więcej; jest drogą do nieba, bo człowiek jest stworzony nie dla ziemi, tylko dla nieba.

I właśnie ta perspektywa nieba i wieczności, jak podkreślała Wanda Półtawska, powinna być również udziałem małżonków.

Właśnie to mają zobaczyć oczyma duszy młodzi ludzie. Mają schwycić tę perspektywę i przyjąć ją jako drogowskaz: mają razem pójść do nieba i dlatego ksiądz zwiąże im ręce stułą w kościele i będzie gwarantem Bożej łaski dla nich. Ta szczególna łaska będzie im towarzyszyć całe życie, o ile… o ile oni o tym będą pamiętać. Bóg dotrzymuje swoich obietnic. To człowiek zdradza Boga, a nie Bóg człowieka – podkreśliła.

W tej wspólnej drodze pomocą dla małżonków są sakramenty święte.

To jedynie gwarantuje, że nie zabraknie im siły. Ale jeżeli ich oczy duszy są zamknięte, to po iluś latach na pytanie, kiedy byli u spowiedzi świętej, pada po chwili wahania odpowiedź: „No, przy ślubie”. Sakrament jest, ale łaska Boża nie działa, sparaliżowana ich postawą – stwierdziła.

Zagrożenie czystości małżeńskiej

Czystość małżeńska jest nie tylko zagrożona w realizacji, ale wręcz wydaje się zakwestionowana w ogóle, zauważyła prof. Półtawska. Jak mówiła:

(…) ludzie jakby nie wiedzieli, co to ma być. Katolicy rozumieją pojęcie nieczystości przedmałżeńskiej jako utratę dziewictwa, ale w małżeństwie? Ludziom wydaje się niekiedy, że w małżeństwie wszystko wolno.

Najczęstszy grzech przeciwko czystości małżeńskiej jest zarazem grzechem przeciwko życiu – pisała dalej. 

Człowiek dopuszcza się go poprzez niewłaściwe traktowanie daru płodności. Jak mówiła prof. Półtawska, antykoncepcja nie tylko uderza w otwartość na nowe życie, ale również w relacje małżeńskie i w miłość. Jest też postawą skierowaną przeciwko Bogu – Stwórcy.

Statystycznie znamienna jest zbieżność między stosowaniem antykoncepcji a rozwodami – zauważyła prof. Półtawska.

Innym z zagrożeń i grzechów jest niewierność. Jak wskazała prof. Wanda Półtawska, dziś już wielu ludzi nawet nie wierzy, że jest ona niemożliwa do zachowania. Takie zachowania są również negatywnym przykładem dla kolejnych pokoleń, które przejmują ten styl życia.

Niewierność jest dowodem kryzysu miłości, bo ta prawdziwa miłość jest właśnie wierna. Wierność jest funkcją miłości – im głębsza miłość, tym większa wierność; a gdy brak wierności, miłość przestaje być miłością – i przeciwnie: wierność podbudowuje miłość i służy jej. Dziś ludzie nazywają miłością jakiekolwiek poruszenie serca czy wręcz tylko zmysłów, a to jeszcze nie jest miłość. Tylko prawdziwa miłość ma moc zachowania wierności – dodała.

Zagrożenie dozgonności

I wspomniana niewierność łączy się z kolejnym zagrożeniem, którym jest rozpad małżeństwa.

Jakże łatwo się wzajemnie opuszczają, zostawiają nieszczęsne dzieci – sieroty społeczne, półsieroty. Świat roi się od samotnych matek, samotnych ojców i opuszczonych dzieci. Rodzina oznacza, że mają być razem, oboje: ojciec i matka – i oni oboje zabezpieczają los dzieci i swój własny. Każde opuszczenie jest klęską dla wszystkich – przestrzegała.

Wanda Półtawska zwróciła również uwagę na współczesnego bożka, którym jest pieniądz. To pogoń za nim sprawia, że jeden z małżonków wyjeżdża często za granicę, by poprawić sytuację ekonomiczną.

(…) tłumaczę tym młodym od razu, od początku, na kursie przedmałżeńskim: „Nie wyjeżdżaj po pieniądze, a jeśli już, to jedźcie razem, bo zdrowiej dla waszej miłości jeść razem suchy chleb, niż osobno ananasy”. Jednak mit bożka pieniądza działa i kusi, i jest wprost na usługach planu szatańskiego – przeciw wartościom. A ludzie nie zauważają, jak są podstępnie od siebie oddalani – i nie ma już mowy o byciu razem aż do śmierci – dodała.

AG/ templumchristi.pl/Wanda Półtawska, „Przed nami miłość”, Częstochowa 2001, s. 3-12.

Zmarła prof. Wanda Półtawska: „Jako lekarz nigdy nie miałam wątpliwości, że aborcja jest zbrodnią dotykającą dziecko i kobietę”

Wanda Półtawska: „Miałam piękne życie”