Benedykt XVI do młodych: co wy pozostawicie następnemu pokoleniu?

„Duch Święty zstąpi na was i otrzymacie Jego moc” (Dz 1,8). Piętnaście lat temu, w dniach 15-20 lipca 2008 odbyły się XXIII Światowe Dni Młodzieży w Sydney. Przypominamy fragmenty homilii wygłoszonej przez papieża Benedykta XVI podczas Mszy Świętej kończącej to wydarzenie.

„Duch Święty zstąpi na was i otrzymacie Jego moc” (Dz 1,8). Zobaczyliśmy realizację tej obietnicy! W dniu Pięćdziesiątnicy, jak słyszeliśmy w pierwszym czytaniu, Chrystus zmartwychwstały, siedząc po prawicy Ojca, zesłał Ducha Świętego na uczniów zebranych w Wieczerniku. Dzięki mocy tego Ducha, Piotr i Apostołowie poszli głosić Ewangelię aż po krańce ziemi. W każdym wieku i w każdym języku Kościół kontynuuje głoszenie na całym świecie wielkich dzieł Bożych i zaprasza wszystkie kraje i narody do wiary, nadziei i do nowego życia w Chrystusie.

Papież odpowiadając na pytanie, czym jest ta „moc” Ducha Świętego, wskazywał, że jest to moc życia Bożego! To moc tego samego Ducha, który unosił się nad wodami na początku dzieła stworzenia. A w pełni czasów uwolnił Chrystusa z więzów śmierci.

Jest to moc, która prowadzi nas i nasz świat do nadejścia Królestwa Bożego. W dzisiejszej Ewangelii Jezus ogłasza, że zaczęła sie nowa era, w której Duch Święty będzie wylany na ludzkość (por. Łk 4,21). On sam przyszedł pomiędzy nas, aby przynieść nam tego Ducha. Jako źródło naszego nowego życia w Bogu, Duch Święty jest także, w sposób bardzo prawdziwy, duszą Kościoła, miłością, która jednoczy nas z Panem i pomiędzy nami oraz światłem, które otwiera nasze oczy, abyśmy widzieli cudowne dzieła Bożej łaski we wszystkich nas.

Łaska Ducha nie jest jednak czymś, na co człowiek może zasłużyć lub co może osiągnąć, lecz czymś, co otrzymuje jako czysty dar. Boża miłość uwalnia tę moc wtedy, gdy pozwolimy jej przemieniać nas od wewnątrz.

Musimy pozwolić jej przebić się przez twardą skorupę naszej obojętności, nasze duchowe znużenie, nasze ślepe poddaństwo duchowi tego czasu. Tylko wtedy możemy pozwolić jej rozpalić naszą wyobraźnię i ukształtować nasze najgłębsze pragnienia. To właśnie dlatego tak ważna jest modlitwa: modlitwa codzienna, modlitwa osobista w ciszy naszych serc i przed Najświętszym Sakramentem oraz modlitwa liturgiczna w sercu Kościoła. Modlitwa jest czystym odbiorem łaski Boga, działającej miłości, komunii z Duchem, który mieszka w nas prowadząc nas przez Jezusa do naszego Ojca Niebieskiego. W mocy Ducha Jezus jest zawsze obecny w naszych sercach, w ciszy oczekując na nas, abyśmy ciągle z Nim byli, słuchali Jego głosu, trwali w Jego miłości i otrzymywali “moc z wysokości”, jak również umożliwiając nam bycie solą i światłem tego świata.

Benedykt XVI zadał także młodym ważne pytania, jak te, co pozostawi po sobie następnemu pokoleniu?

Czy budujecie wasze życie na solidnych fundamentach, czy budujecie coś, co przetrwa? Czy przeżywacie wasze życie w sposób, który otwiera przestrzeń dla Ducha pośrodku świata, który chce zapomnieć Boga lub nawet odrzuca Go w imię źle pojętej wolności? W jaki sposób wykorzystujecie dary, jakie otrzymaliście, „moc”, którą Duch Święty jest gotów uwolnić w was nawet teraz? Jaką spuściznę pozostawicie młodym ludziom, którzy nadejdą po was? Czego dokonacie?

Ojciec Święty zachęcał młodych, by umocnieni Duchem i korzystając z bogatej wizji wiary budowali świat, w którym “dar życia od Boga jest przyjmowany z radością, szacunkiem i troską – a nie jest odrzucony, traktowany ze strachem czy niszczony”.

Nowa era, w której miłość nie jest chciwa czy samolubna, lecz czysta, wierna i prawdziwie wolna, otwarta na innych, pełna szacunku dla ich godności, poszukująca dobra, promieniejąca radością i pięknem. Nowa era, w której nadzieja uwalnia nas od powierzchowności, apatii i samo-fascynacji, które tłumią nasze dusze i zatruwają związki międzyludzkie. Drodzy młodzi przyjaciele, Pan zaprasza was, abyście byli prorokami tej nowej ery, posłańcami Jego miłości, przyciągając ludzi do Ojca i budując przyszłość w nadziei dla całej ludzkości.

Świat i Kościół potrzebuje takiej odnowy! Nasze społeczeństwa bowiem, obok materialnego dobrobytu, stają się coraz większą pustynią duchowa: pojawia się pustka wnętrza, nieokreślony lęk, ukryte poczucie desperacji.

Ilu z naszych rówieśników buduje popękane i puste cysterny (Jr 2,13) w rozpaczliwym poszukiwaniu znaczenia – ostatecznego znaczenia, jakie tylko miłość może przynieść? Jest to wielki i uwalniający dar, który daje nam Ewangelia: odkrywa naszą godność jako mężczyzn i kobiet, stworzonych na obraz i podobieństwo Boga. Odkrywa subtelne wołanie ludzkości, która ma znaleźć spełnienie w miłości. Ujawnia prawdę o człowieku i prawdę o życiu.

Papież mocno podkreślał, że Kościół potrzebuje daru młodych, wszystkich młodych. Potrzebuje wzrastać w mocy Ducha, który dodaje radości tej młodości i inspiruje do służby Bogu z radością.

MZ

Benedykt XVI o rodzinie, małżeństwie i wychowaniu. Słowa papieża ze Światowych Spotkań Rodzin są bezcennym drogowskazem w dzisiejszym świecie