Zajęli się mną bardzo szybko, a ja płacę poważnymi obrażeniami fizycznymi

Keira Bell mówi o swoich traumatycznych doświadczeniach i o trudnościach zdrowotnych spowodowanych terapią zmiany płci. „Jako nastolatka podjęłam pochopną decyzję, jak wszystkie nastolatki: szukałam zaufania i szczęścia. Teraz przez resztę mojego życia będę ponosić jej ciężar” – powiedziała. 

Młoda Brytyjka została poddana terapii zmiany płci w wieku 16 lat. Trudności, jakich doświadczała jako nastolatka identyfikowała z zaburzeniami tożsamości płciowej. Dziewczyna została więc skierowana do londyńskiej kliniki Tavistock & Portman NHS Center, znanej jako „klinika gender”. 

Zajęli się mną bardzo szybko, a ja płacę w konsekwencji, poważnymi obrażeniami fizycznymi – mówi.

Keria złożyła pozew przeciw Tavistock & Portman NHS Center. Młoda kobieta żałuje swojej decyzji i od dwóch lat nie przyjmuje już hormonów, ma też nadzieję, że uda się odwrócić, zaawansowany jednak, proces zmian hormonalnych.

Dysforia płciowa – diagnoza zbyt często nadużywana 

W klinice Tavistock & Portman NHS Center odbyły się zaledwie trzy blisko godzinne spotkania, po czym nastolatce przepisano leki hormonalne blokujące dojrzewanie.

To wszystko odbyło się tak szybko i było oparte jedynie na informacjach o mojej przeszłości. Nigdy nie było prawdziwej dyskusji: moje odczucia powinny zostać zweryfikowane, a nie tak po prostu zaakceptowane takimi, jakimi były. Kiedy zaczynasz tę podróż, później bardzo trudno jest wrócić – powiedziała Keira.

Podawane Keirze preparaty medyczne blokujące dojrzewanie miały wiele skutków ubocznych.

Miałam objawy podobne do objawów menopauzy, kiedy jest mniej estrogenu, pojawiły się uderzenia gorąca, trudności ze snem, spadek libido. Dali mi tabletki z wapniem, bo moje kości były osłabione – opowiadała.

Po czterech latach terapii hormonalnej dziewczynie wykonano podwójną mastektomię.

Dziś Keira żałuje swojej decyzji. Ma żal także wobec personelu medycznego, przede wszystkim o brak wsparcia, pośpiech w procedurach, brak wiarygodnego badania psychiatrycznego i informowania o skutkach takich interwencji.

Zagubiona młodzież potrzebuje uwagi

Keira Bell mówi, że kontaktuje się z nią wiele młodych osób, które zwierzają się jej, że terapia hormonalna, tzw. zmiana płci, nie ukoiła ich niepokoju, rozdarcia, zagubienia i problemów, jakie im towarzyszyły przed zmianą płci.

Keira zaznacza, że młody człowiek, mając 16 lat nie może podejmować tak poważnych decyzji, których skutków nie znamy. Dziewczyna podkreśla też znaczenie wsłuchania się w problemy młodych ludzi, mówiła, by „nie pobłażać” młodzieży.

Niestety często lekarze pośpiesznie diagnozują dysforię płciową, kierując dzieci i młodzież do klinik, w których aplikuje się im terapie hormonalne blokujące dojrzewanie. Skutki takich działań są najczęściej nieodwracalne.

Do kliniki Tavistock and Portman NHS Trust, w której Keirę poddano terapii, kierowane były nawet 12-letnie dzieci.

W latach 2009/2010 w Wielkiej Brytanii rozpoczęto takie terapie u 40 dziewcząt i 57 nieletnich chłopców. Natomiast na przełomie lat 2017/2018 liczba małoletnich wzrosła do 1800 dziewcząt i ponad 700 chłopców.

AG/ Provitaefamiglia.it, Puntofamiglia.net, Breviarium.eu