14 lipca 2021
Mariana zrezygnowała z aborcji po rozmowie z obrońcami życia. „Potrzebowałam tych słów wsparcia”
Mariana 26-letnia Wenezuelka przyjechała do Hiszpanii w poszukiwaniu pracy i lepszego życia. Kiedy zaszła w ciążę, ojciec dziecka odmówił jej wsparcia. Kobieta czekała już na aborcję, gdy pomocną dłoń wyciągnęli do niej obrońcy życia. Chłopiec nosi imię jednego z nich.
Kobieta byłajuż umówiona na wizytę i aborcję w klinice El Bosque w Madrycie. Przed wejściem do budynku, na kilkanaście minut przed aborcją, podeszło do niej dwóch obrońców życia ze wspólnoty św. Jana Pawła II.
Pani dziecko ma teraz dwa miesiące – zaczęli rozmowę obrońcy życia.
Mariana zatrzymała się na chwilę i podjęła rozmowę z proliferami.
Co zmieniło to krótkie spotkanie? Zmieniło przede wszystkim sposób myślenia przyszłej mamy: od desperacji i myśli, że aborcja to jedynie rozwiązanie, do nadziei i perspektywy, że jest ktoś, kto może pomóc.
W żadnym wypadku nie czułam się atakowana, zobowiązana do czegokolwiek. Poczułam raczej spokój, że jestem uprzywilejowana, że ktoś ofiarował mi wsparcie, którego potrzebowałam. Po prostu zaczęli ze mną rozmawiać i nigdy nie zapomnę, kiedy wspomnieli o tym, o czym myślałam, że powinnam kontynuować ciążę. Ja tylko potrzebowałam tych słów zachęty, a także tego wsparcia, które zwykle daje rodzina, a której po prostu nie miałam, bo kilka miesięcy wcześniej przyjechałam z Wenezueli z powodu poważnego kryzysu gospodarczego – wyznaje Mariana.
Wenezuelka przyznała, że poszła sama na aborcję, jej partner nie chciał dziecka, nie chciał również pójść z nią do kliniki. Poza tym, kobieta nie miała uregulowanej sytuacji prawnej.
Stowarzyszenie Más Futuro, zaproponowało Marianie pomoc, by zapewnić jej utrzymanie w czasie ciąży i w pierwszych miesiącach życia z dzieckiem. Dzięki takim działaniom wolontariusze uratowali przed śmiercią blisko pięć i pół tysiąca dzieci w ostatnich ośmiu latach.
Jeśli ja mogę urodzić moje dziecko, będąc sama, w obcym kraju, bez rodzinny, bez środków do życia, mogą także inne kobiety – mówi z przekonaniem Mariana.
Pablo Santiago jest ślicznym chłopcem, dziękuję Bogu, że go mam. Jest dla mnie motywacją, aby dalej iść, aby żyć, pracować i sprawić, że każdy dzień będzie lepszym – wyznaje pełna emocji Mariana.
AG/ReligiónYLibertad.com
„Moja biologiczna mama wyszła z kliniki i wybrała życie”. Świadectwo Emily
Udostępnij
Wybrane dla Ciebie
Posłuchaj dobrych treści!
Spodobał Ci się ten artykuł? Wesprzyj działanie naszego portalu swoim datkiem.
Wybierz kwotę
50zł
20zł
10zł
inna kwota
zł
Wesprzyj portal
Podobne artykuły
Czytaj więcej
15 października 2022
Aktualności
Czytaj więcej
1 lutego 2023
Aktualności
Czytaj więcej
5 listopada 2021
Aktualności
Liczba komentarzy : 0
Dodaj komentarz