20 kwietnia, 2024
4 września, 2022

Nowy film o Matce Teresie z Kalkuty. „To drogowskaz dla wszystkich, którzy szukają nadziei w naszych niespokojnych czasach”

(fot. Youtube.com/No Greater Love/Official Trailer/screen shot/Matka Teresa z Kalkuty)

Tak o nowym filmie „Matka Teresa: Nie ma Większej Miłości!” mówią jego autorzy. Film powstał, aby zainspirować chrześcijan do kontynuowania misji Świętej, misji troki o życie, zwłaszcza życie najsłabszych. Misjonarka jest jednym z patronów ruchów, które są głosem dzieci nienarodzonych.

Założycielka Misjonarek Miłości pozostawiła wielkie świadectwo troski o życie ubogich, porzuconych i spychanych na margines społeczny dzieci, chorych, tych, obok których wielu przechodzi zwykle obojętnie.

Matka Teresa zwracała również uwagę na wielki dramat, jakim jest zabicie dziecka w łonie matki.

 Kamieniem węgielnym nowego humanizmu jest przyjęcie dzieci nienarodzonych – mówiła Matki Teresy z Kalkuty.

Kiedy w 1979 roku otrzymała Pokojową Nagrodę Nobla, powiedziała:

Wiele razy powtarzałam – i jestem tego pewna – że największym niebezpieczeństwem zagrażającym pokojowi jest dzisiaj aborcja. Jeżeli matce wolno zabić własne dziecko, cóż może powstrzymać ciebie i mnie, byśmy się nawzajem nie pozabijali?

Film, który niebawem wejdzie na ekrany amerykańskich kin mówi nie tylko o misji i powołaniu Świętej, ale również kontynuacji działalności zainspirowanej przez Matkę Teresę, misji służby najuboższym, którą kontynuują Misjonarki Miłości.

To znacznie więcej niż dokument. Jest to jednocześnie hołd dla duchowej ikony, potężne świadectwo autentycznej chrześcijańskiej miłości i drogowskaz dla wszystkich, którzy szukają nadziei w naszych niespokojnych czasach wskazują autorzy filmu.

David Naglieri, reżyser, w wywiadzie dla KAI powiedział, że przyjrzenie się dziełom charytatywnym wyrosłym na inicjatywie Matki Teresy, było dla niego wielkim doświadczeniem. Naglieri przywołał jedną ze scen podczas nagania w Kenii, gdzie Misjonarki Miłości opiekują się ciężko chorymi dziećmi z poważną niepełnosprawnością. Jedna ze scen ukazuje siostrę Misjonarkę Miłości, jak karmi dziecko z wodogłowiem.

Sama miłość i troska o to dziecko – bardzo głęboko mnie to poruszyło – powiedział.

Matka Teresa (Agnes Gonxha Bojaxhiu) pochodziła z Macedonii. Mając 18 lat wstąpiła do Sióstr Misjonarek Naszej Pani z Loreto i wyjechała do Indii. Tam w kolegium sióstr w Entally, na wschód od Kalkuty, uczyła historii i geografii dziewczęta z dobrych rodzin. Obserwując wielką biedę w Kalkucie, postanowiła założyć nowy instytut zakonny, który zająłby się opieką nad najuboższymi. W 1948 roku, po 20 latach życia zakonnego, postanowiła opuścić mury klasztorne. 7 października 1949 roku nowe zgromadzenie zostało zatwierdzone przez arcybiskupa Kalkuty Ferdinanda Periera na prawie diecezjalnym. 1 lutego 1965 roku zgromadzenie otrzymało zatwierdzenie przez Stolicę Apostolską. Stopniowo do sióstr dołączali spontanicznie lekarze, pielęgniarki i ludzie świeccy. Organizowano kolejne punkty pomocy, by leczyć ludzi z chorobami będącymi skutkiem niedożywienia.

Matka Teresa zmarła 5 września 1997 roku w opinii świętości, mając 87 lat.  Jej pogrzeb w dniu 13 września 1997 roku, decyzją władz Indii, miał oprawę należną osobom zajmującym najważniejsze stanowiska w państwie.

Beatyfikacji Matki Teresy dokonał w ramach obchodów 25-lecia swojego pontyfikatu św. Jan Paweł II dnia 19 października 2003 roku, a kanonizacja Matki Teresy odbyła się w ramach obchodów Nadzwyczajnego Jubileuszu Świętego Roku Miłosierdzia w Watykanie, 4 września 2016 roku.

AG/hli.org.pl, Twitter.com, brewiarz.pl, Twitter.com

Udostępnij

Spodobał Ci się ten artykuł? Wesprzyj działanie naszego portalu swoim datkiem.

Wybierz kwotę
inna kwota
Wesprzyj portal

Dodaj komentarz

Anuluj pisanie

Liczba komentarzy : 0

Polityka prywatności i plików cookies

© Centrum Życia i Rodziny 2023