25 marca: Zwiastowanie Pańskie i 25. Dzień Świętości Życia. Obudźmy wrażliwość na sens i wartość ludzkiego życia w każdym momencie i każdej kondycji

Dziś w Kościele katolickim obchodzimy Uroczystość Zwiastowania Pańskiego. Decyzją Episkopatu Polski, od 1998 r. jest to także Dzień Świętości Życia.

Powstanie tej uroczystości łączy się z refleksją nad historią zbawienia w czasach chrześcijańskich. Choć dokumenty liturgiczne nie mówią o formalnym święcie, w liturgii obecna była taka celebracja. Znaczącym faktem jest bazylika Zwiastowania w Nazarecie zbudowana w IV wieku.

Sakramentarz gregoriański z Padwy podaje charakterystyczne określenie: “Annuntiatio sanctae Dei Genetricis et passio eiusdem Domini” (Zwiastowanie Bożej Rodzicielce i Męki Pana). Mszał z 1570 r. używa określenia: Święto Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny. A Mszał papieża Pawła VI: Zwiastowanie Pańskie.

Natomiast data obchodzenia uroczystości wynika z ustalenia daty uroczystości Bożego Narodzenia. Jeśli uroczystość Narodzenia Pańskiego obchodzimy 25 grudnia, to z “obliczenia biologicznego” wynika, że Zwiastowanie Pańskie przypada na 25 marca. To dzień, w którym wysławia się Boga za Wcielenie Syna Bożego dla zbawienia ludzi. W tym dziele podkreśla się rolę Maryi, Jej przyjęcie z wielką wiarą Słowa Bożego i noszenie z miłością Jezusa w niepokalanym łonie.

Jak pisał papież Benedykt XVI, rozważając Tajemnicę Wcielenia, nie możemy nie skierować naszych oczu ku Maryi. Patrzymy pełni zadziwienia, wdzięczności i miłości, jak Bóg wkracza w świat. Polega przy tym na wolnej zgodzie jednego ze swych stworzeń. Dopiero kiedy Maryja odpowiedziała aniołowi: «Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego!» (Łk 1, 38), od owej chwili odwieczne Słowo Ojca rozpoczęło swoje ludzkie istnienie w czasie.

Wzruszające jest to, że Bóg nie tylko szanuje ludzką wolność, ale wydaje się jej potrzebować. Widzimy też, że początek ziemskiej egzystencji Syna Bożego jest naznaczony podwójnym «tak» wobec zbawczej woli Ojca: «tak» Chrystusa i «tak» Maryi. Właśnie to posłuszeństwo Bogu otwiera bramy świata na prawdę, na zbawienie. W istocie Bóg nas stworzył jako owoc swej nieskończonej miłości. Dlatego życie zgodnie z Jego wolą jest drogą do poznania naszej prawdziwej tożsamości, prawdy naszego istnienia, podczas gdy odsunięcie się od Boga oddala nas od nas samych i pogrąża w próżni.

25 marca Kościół w Polsce celebruje także Dzień Świętości Życia. Został on ustanowiony w odpowiedzi na apel św. Jana Pawła II z encykliki „Evangelium Vitae” (25 .03.1995). Papież pisze m.in., że

człowiek i jego życie jawią się nam jako jeden z najwspanialszych cudów stworzenia,

oraz:

Proponuję (…), aby corocznie w każdym kraju obchodzono Dzień Życia (…) Trzeba, aby dzień ten był przygotowany i obchodzony przy czynnym udziale wszystkich członków Kościoła lokalnego. Jego podstawowym celem jest budzenie w sumieniach, w rodzinach, w Kościele i w społeczeństwie świeckim wrażliwości na sens i wartość ludzkiego życia w każdym momencie i każdej kondycji.

W uroczystość Zwiastowania Pańskiego, 25 marca, Kościół w Polsce będzie obchodził #DzieńŚwiętościŻycia. https://t.co/kqUO4ilt5t pic.twitter.com/DxAZaztH4B

— EpiskopatNews (@EpiskopatNews) March 23, 2023

W uroczystość Zwiastowania Pańskiego i w Dniu Świętości Życia wiele osób składa przyrzeczenia Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego. Jest to zobowiązanie do modlitwy w intencji dziecka zagrożonego zabiciem w łonie matki.

Pierwszy ośrodek Duchowej Adopcji powstał w kościele ojców paulinów w Warszawie. Stąd rozprzestrzenia się na cały kraj i poza jego granice. Pomimo pozytywnych zmian w minionych latach, jeżeli chodzi o poszanowanie życia w jego fazie prenatalnej w Polsce, wiele jeszcze jest tu do zrobienia. Podejmujmy modlitwę i działania na rzecz pełnej ochrony każdego życia poczętego!

MZ/episkopat.pl, niedziela.pl