Matki Bożej z Guadalupe. „Jestem Maryja, zawsze Dziewica, Matka Prawdziwego Boga, który daje i zachowuje życie”

Dzisiaj w Kościele obchodzimy wspomnienie NMP z Gaudalupe, w kolejną rocznicę objawień z 12 grudnia 1531 roku. W imperium Azteków, podbitym przez Hiszpanów, objawiła się Matka Boża! 

Drogi synku, kocham cię. Jestem Maryja, zawsze Dziewica, Matka Prawdziwego Boga, który daje i zachowuje życie. On jest Stwórcą wszechrzeczy, jest wszechobecny. Jest Panem nieba i ziemi. Chcę mieć świątynię w miejscu, w którym okażę współczucie twemu ludowi i wszystkim ludziom, którzy szczerze proszą mnie o pomoc w swojej pracy i w swoich smutkach. Tutaj zobaczę ich łzy. Ale uspokoję ich i pocieszę. Idź teraz i powiedz biskupowi o wszystkim, co tu widziałeś i słyszałeś. 

Tymi słowami Maryja zwróciła się do Juana Diego, mówiąc w jego ojczystym języku nahuatl.   

Święty Juan Diego – był bardzo gorliwym chrześcijaninem. W każdą sobotę i niedzielę przemierzał pieszo kilkanaście mil ze swojej wioski do kościoła, by uczestniczyć we Mszy św. i katechizacji. Podczas jednej z takich wypraw objawiła mu się Matka Boża z Guadalupe.#KuŚwiętości pic.twitter.com/qYredrUmIO

— Diecezja Sandomierska (@d_sandomierska) December 9, 2021

Juan spełnił polecenie i udał się, aby przekazać biskupowi Juanowi de Zumárraga prośbę Maryi. Ten jednak początkowo nie dawał wiary Indianinowi. 

Mężczyzna poprosił więc Maryję o znak, którym mógłby przekonać biskupa. I tak, w czasie kolejnego spotkania Dziewica kazała Indianinowi wejść na szczyt wzgórza, gdzie jego oczom ukazały się przepiękne róże kastylijskie, mimo, iż w Meksyku w grudniu kwiaty nie kwitną. Zgodnie z poleceniem Maryi, Juan nazbierał całe naręcza kwiatów i schował je do płaszcza (indiańska tilma), a Maryja sama starannie poukładała zebrane kwiaty.  

Cudowny znak 

Juan natychmiast udał się do biskupa i w jego obecności rozwiązał rogi swojego płaszcza. Na podłogę wysypały się kastylijskie róże, a biskup i wszyscy obecni uklękli w zachwycie. Na utkanym z włókien kaktusa płótnie ukazał się obraz Maryi – Jej Autoportret, z zamyśloną twarzą o ciemnej karnacji, ubraną w czerwoną szatę, spiętą pod szyją małą spinką w kształcie krzyża; suknia opasana była czarną wstęgą, co dla Azteków oznaczało, że kobieta jest brzemienna. Jej głowę przykrywał błękitny płaszcz ze złotą lamówką i gwiazdami, spod którego widać było zaczesane włosy z przedziałkiem pośrodku. Maryja miała złożone ręce, a pod stopami półksiężyc oraz głowę serafina. Za Jej postacią widoczna była owalna tarcza promieni. 

W ciągu dwóch tygodni na miejscu objawień zbudowano sanktuarium. W ciągu dwóch lat Jej obraz doprowadził do wielkiego nawrócenia Indian i do zapanowania pokoju. 

Obraz nie ręką ludzką malowany 

To właśnie płaszcz Juana Diego, w dniu 24 grudnia 1531 r. w uroczystej procesji został przeniesiony z rezydencji biskupa do kaplicy wybudowanej w pobliżu wzgórza Tepeyac, spełniając tym samym życzenie Maryi. Guadalupe jest obecnie największym sanktuarium maryjnym świata, gdzie przybywa co roku około 12 milionów pielgrzymów. 

Jak potwierdzają badania ekspertów, na obrazie nie ma ani śladów pędzla ani nie stwierdza się użycia znanych barwników. Na materiale nie znać upływu czasu, kolory nie wypłowiały, nie ma na nim śladów po przypadkowym oblaniu żrącym kwasem.  

Obchodzimy dzisiaj Wspomnienie Matki Bożej z Guadalupe. W 1531r. Matka Boża ukazała się św. Juanowi Diego, Indianinowi. Mówiła w jego ojczystym języku i była ubrana w różową tunikę i błękitny płaszcz, opasana czarną wstęgą, co dla Azteków oznaczało, że była brzemienna. pic.twitter.com/31D6HkqAFn

— EpiskopatNews (@EpiskopatNews) December 12, 2022

Wizerunek Matki Bożej z Guadalupe jest pełen symboliki. Oczy Maryi posiadają nadzwyczajną głębię a w źrenicy dostrzeżono niezwykle precyzyjny obraz dwunastu postaci. 

Występujące symbole: chmury, gwiazdy, słońce, półksiężyc i mały czarny krzyż na złotej broszce, potwierdzają prawdę, że Maryja zdeptała głowę krwiożerczego węża i pokonała go, ponieważ jest Matką Boga – Jezusa Chrystusa.  

Badania astronomów w 1981 roku potwierdziły, że istnieje zgodność układu gwiazd na płaszczu Matki Bożej z układem gwiazd w czasie objawień, w 1531 roku. Dla Azteków był to wyraźny znak wzywający do porzucenia pogaństwa i zwrócenia się do religii chrześcijańskiej. Zrozumieli, że słońce, księżyc i gwiazdy nie są żadnymi bogami, lecz zostały stworzone przez Boga, Stwórcę nieba i ziemi.  

Również gwiazdy na szatach Maryi posiadają głęboką symbolikę. I tak np. gwiazdozbiór Lwa umiejscowiony jest na okryciu Maryi obok kwiatu jaśminu. Wyjaśnienie tego znaku znajdujemy w Apokalipsie  św. Jana, który w rozdziale 5,5 wyraźnie wskazuje na Jezusa jako na zwycięskiego „Lwa z pokolenia Judy, Odrośl Dawida, który otworzy księgę i siedem jej pieczęci”. 

¡Viva Cristo Rey! ¡Viva la Virgen de Guadalupe! pic.twitter.com/kdFSSSjvVO

— Arquidiócesis Primada de México (@ArquidiocesisMx) December 12, 2022

Patronka życia i dzieci nienarodzonych 

Matka Boża z Guadalupe przyzywana jest jako Patronka życia poczętego. Ten tytuł potwierdza sam sposób przedstawienia się Maryi. 

Znakiem rozpoznawczym macierzyństwa jest szarfa, która przepasuje Jej biodra oraz lekko uwypuklone łono, zaznaczone na wizerunku po prawej stronie na szacie. W tym miejscu na sukni Maryi znajduje się również umieszczony czteropłatkowy kwiat jaśminu – kwinkunks, który dla Azteków był symbolem życia.  

Dlatego już w XVI w. zarówno Indianie jak i Hiszpanie odczytali właściwie i poprawnie prawdę zawartą w cudownym wizerunku, który zawiera w sobie dalsze przesłanie Maryi. Posługa ewangelizacyjna misjonarzy utwierdziła Indian w przekonaniu, że rozwijające się nowe życie pod sercem matki jest bezcennym, świętym darem Bożym. Dla Azteków prawda ta miała bardzo ważne konsekwencje, wpływając na przemianę ich światopoglądu z pogańskiego na chrześcijański. To była wyraźna interwencja Maryi, by zakończyć rytualne krwawe ofiary z ludzkiego życia składane ich pogańskim bożkom.  

Po upływie kilku wieków widzimy, że przesłanie Maryi z Guadalupe jest wciąż aktualne w naszych czasach. Kiedy życie nienarodzonych wciąż jest zagrożone, składane niejako ofiara dla bożków współczesnych ideologii, Maryja ukazuje się jako Obrończyni życia i Patronka życia poczętego. To ważny przekaz i umocnienie dla wszystkich obrońców cywilizacji życia. 

Warto również przypomnieć modlitwę św. Jana Pawła II, którą zanosił do Matki Bożej z Guadalupe podczas swojej pielgrzymki do Meksyku w 1999 r.:

O słodka Pani z Tepeyac, Matko z Guadalupe! Przedstawiamy Ci tę niezliczoną rzeszę wiernych, którzy w Ameryce modlą się do Boga. Ty, która zamieszkałaś w ich sercach, nawiedzaj i umacniaj rodziny, parafie i diecezje całego kontynentu. Spraw, aby chrześcijańskie rodziny przykładnie wychowywały swoje dzieci w wierze Kościoła i w miłości do Ewangelii, tak aby były zasiewem powołań apostolskich. Wejrzyj dzisiaj na młodych i dodaj im sił, aby szli za Jezusem Chrystusem.  

MZ/brewiarz.pl, guadalupe.com.pl, guadalupe.archibial.pl 

Rekordowa frekwencja! 2,4 miliona osób na pielgrzymce do sanktuarium maryjnego w Meksyku