Jak wygląda syndrom poaborcyjny? Odpowiada psychoterapeutka z 20-letnim doświadczeniem

Mira Dana, psychoterapeutka z Women’s Therapy Centre w Londynie, spędziła 20 lat pracując z kobietami, które w jakimś momencie swojego życia zdecydowały się na „pozbycie się problemu”, jakim była dla nich ciąża.

Jednak zabicie swojego nienarodzonego dziecka, wbrew temu, o czym przekonują aborcjonistki, nie jest tylko pewnym epizodem w życiu. Kobiety, które przeszły przez taką traumę, prędzej czy później będą się mierzyć z konsekwencjami na tle psychicznym. 

Cytat z książki autorstwa Miriam Claire pt. „Dylemat aborcji: osobiste poglądy na kwestię publiczną” (The Abortion Dilemma: Personal Views on a Public Issue) został opublikowany na portalu ClinicGuotes.com.

Istnieją trzy ogólne reakcje, jakie przejawiają kobiety po aborcji:

1. Euforia – wyraz uczucia ulgi i wolności po rozwiązaniu problemu, pozbyciu się ciężaru i wykonaniu zdecydowanego działania. Będą czuły się silne, wpływowe i będą miały kontrolę nad swoim życiem. Będą odczuwać potrzebę śmiechu i dobrej zabawy (…) [i] potrzebę dziaania. (…)

Uczucia straty, gniewu [oraz] poczucie winy nie mają dla nich znaczenia w tym okresie (…). Te emocje na pewno pojawią się później, czasami nawet miesiące lub lata później, czasami w ukrytej formie, pozornie bez związku z aborcją. (…)

2. Obojętność– niektóre kobiety doznają uczucia „szoku” (…), wewnętrznego odrętwienia. Będą nadal wykonywać zwykłe czynności, do których są przyzwyczajone, ale z poczuciem obojętności, dystansu… nierealności.

Ta obojętność jest próbą uniknięcia przeżywania bolesnych uczuć związanych z przerwaniem ciąży. (…) Kobieta może odczuwać wewnętrzną pustkę. (…)

3. Depresja – niektóre kobiety popadają w stan depresji, który można opisać jako ogólne poczucie beznadziei i niejasne (nieukierunkowane) poczucie mroku, ciemności… Czują się źle ze sobą, swoim życiem i otoczeniem, ale tak naprawdę nie wiedząc, czym to jest – ten stan, kiedy brak konkretnych emocji, jedynie ta „ciemność” (…). Poczucie bycia bezwartościowym (…) i że nic nie ma większego znaczenia. (…)

Oprócz tych trzech głównych typów bądź etapów reakcji na doświadczenie „pozbycia się” swojego nienarodzonego dziecka, kobiety mogą odczuwać jeszcze inne konsekwencje syndromu poaborcyjnego.

Lęk przed seksualnością – wiele kobiet potrzebuje czasu po aborcji, zanim poczują się swobodniej i będą zdolne do ponownego nawiązania relacji seksualnych, ponieważ obawiają się kolejnej aborcji. (…)

Ambiwalencja – [czyli przeżywanie sprzecznych pragnień, doznawanie przeciwstawnych uczuć] nie tylko w kwestii posiadania dziecka. Jest wiele spraw w życiu kobiety, co do których może być ona równie zdezorientowana, ale które „zahaczają” o jedną kwestię, jaką jest posiadanie dziecka. (…)

Zazdrość – często kobiety, które dokonały aborcji, czują się zazdrosne o inne kobiety, które mają dzieci (…). Niektóre kobiety powstrzymują się od odwiedzania swoich przyjaciółek, które mają noworodki, ponieważ czują, że przebywanie z nimi jest zbyt bolesne.

AM/ClinicQuotes.com